‘’ Fond memories of my child hood ‘’ [24 ]

‘’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’

One fine morning ;like a sweet dream ,pottanammachen arrived with a smile..to take me backto my mum.He held my face in his palms and looking at my eyes sympathetically ;told me  ‘’get ready …..pack your things…we will go to your mum ‘’.Aunty helped me to put on my dress and pack my things.By the time ,Vergheese uncle,one of the friends of my dad came there in a car and we started to Bharatheepuram ,where my mum was at that time.On the way 

we stepped down at Dr.Thampy uncle’s clinic to show the festering scabies and swelling at my legs.He examined me and gave medicines for internal and external use.We reached there by evening.When we reached there mum was waiting for us in the drawing room.She came forward leaving my younger sister

behind and held me tightly to her chest.In the warmth of her chest I forgot  the pains and enjoyed a feeling of love and care. Within a few days I became energetic and scabies started healing, On weekends dad used to come to the estatehouse.Then I heard them discussing seriously about my education.

There were no schools in the estate area.

One day my eldest sister and her husband who was trapped in Singapore because of the  2^nd world war,came home from Nangiar ku langara. She was very fond

 of me.So  was I .She said that she would take me with her

and some how would get an admision in the convent nearby.She stayed th us for a few

days  and went back to Nangiarkulangara with me.She secured an admission

for me in the preparetary class.In those days there were a one year class in between  the fourth and fifth standard.From the second term I started going school. It was run by nuns…they were very strict,but soft spoken.The premises were quite clean.My   class teacher was a nun ,Sister Slowmo… Every one  in the class ,got individual attention. I liked the school and the atmosphere very much.I liked my sister and her motherly affection towards

 me was a great  help to concentrate on my lessons and I did well in my studies.

‘’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’

so

''Fond memories '' [23]

‘’Fond memories of my child hood ‘’ [23]

‘’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’

My father got a transfer  to Kottarakkara. .It was a requested transfer.From there he could go Bharatheepuram to look after the construction of the house and the rubber estate.He was about to retire from

Service.There was only one year for his retirement.At the same tlme my aunty’s husband was also transferred to Mavelikkara.It was high time to start my schooling and so two of my brothers and me were left in Quilon with my uncle and the others moved to Kottarakkara.For me the absence of my mum in the house was unbearable .Adding on to that I had two, three scabies

at my calf,and I didn't allow anybody to clean it,and so it started festering.

At school there was a headmistress,short and very fair with a cane,

always roaming around the class rooms.All these together left me in a very pathetic condition.Through out the day and night I wept and begged my uncle to take me to my mum. My brother was happy that he had a number of mischievous friends near by and they enjoyed themselves;picking up cigarette

stumps….gathering together;and smoking….climbing coconut trees and plucking tender coca nuts..like that.For the convenience of these type of mischiefs he kept me at a distance.Once he was caught red handed while he was enjoying a cigarette stump and uncle gave him two,three caneing at his thigh

in presence of his friends.He kept this in his mind as a revenge.Uncle used to take a  nap this  every day ,after lunch in an easy chair.After two, three days of

this incident my brother moved the chair to a certain position where there

was a hole in the ceiling and the chair was kept      just below the hole.When uncle fell into his nap he slowly without making any noise ,climbed the steps

to the ceiling and urinated through the hole.The urine fell right at his face.

Suddenly he got up.

first he thought that it might be a rat.Seeing the quantity

of urine he guessed that it was not be a rat.He slowly climbed the steps.That time also  my brother was caught red handed and received slaps right at his cheeks.

‘’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’

''ആകാശ ത്തിലെപറവകള്‍ [ഇരുപത്തിമൂന്നു ]

‘’ ആകാശത്തിലെ പറവകള്‍ ‘’ [ഇരുപത്തിമൂന്ന്]

‘’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’

പരമുപിള്ള മയക്കത്തിനും ഉണര്‍വിനും ഇടയില്‍ കിളി ചിലക്കുമ്പോള്‍ പിന്നെ കാതോര്‍ത്ത് കിടക്കുന്നത് മകന്‍റെശബ്ദത്തിനു വേണ്ടി ….അങ്ങ് അമേരിക്കയില്‍നിന്നു .കയ്യോ വളരുന്നത് കാലോ വളരുന്നത് എന്ന് നോക്കി ..നോക്കി വളര്‍ത്തിയ മകന്‍….അവന്‍ പഠിച്ചു പഠിച്ച് വലിയവനായി ….വലിയകാന്‍നിലയിലുമായിയി അവനെ പോലെ തന്നെ പഠിപ്പുള്ള ഒരു പെണ്‍കുട്ടി ഭാര്യയായി വന്നു .ഇതില്‍പ്പരം ഒരു ഭാഗ്യം

എന്തിരിക്കുന്നു .മാധവി അസ്പത്രിയിലായപ്പോള്‍അവനും ഭാര്യയും വന്നു .കുറച്ചുദിവസം കൂടെ നിന്നുശുശ്രൂഷിച്ചിട്ടുപോയി …..പിന്നാലേ മാധവിയു.

താന്‍ഏകാനയപ്പോള്‍ അവര്‍ പറഞ്ഞു ‘’ ഇനി ഒറ്റയ്ക്ക് അവിടെ താമസിക്കണ്ടാ …..ഇങ്ങു പോരൂ….’’ ‘’അപ്പോള്‍ ഇവിടുത്തെ ഈ ബംഗ്ലാവും പറമ്പും മൊക്കെ എന്തുചെയ്യും ?’’ ‘’അതുനോക്കാനായി അച്ചന്‍ തനിയെ അവിടെ നില്‍ക്ക്പറ്റില്ല …വീടുംപറമ്പും അല്ലല്ലോ വലുത് …എനിക്കച്ച്നല്ലേ

വലുത് ….അതൊക്കെ നോക്കി നടത്താനൊരാളെ ഏല്‍പ്പിക്കാം….എന്‍റെഔ

ദ്യോഗികകാലാവധികഴിയുമ്പോള്‍ നമുക്ക് ഒരുമിച്ച്അവിടെ പോയി താമസ്സിക്കാം’’.

മാധവിയില്ലാത്ത….ഒച്ചയും അനക്കവും ഒന്നും ഇല്ലാത്ത…..ഈ വീട്ടില്‍

…….ഒറ്റക്ക്…വയ്യ….മോന്‍റെകൂടെ പോകുകതന്നെ ‘’അങ്ങിനെ പരമുപിള്ള ഒരു

ദിവസം മാത്രംഅകനോടോപ്പം പറന്നു…..അമേരിക്കക്ക്.അവിടെ പരമുപിള്ള

ക്ക് ഒന്നിനും ഒരു കുറവും ഉണ്ടായില്ല .മകനും ഭാര്യയും അദ്ദേഹത്തിന്‍റെ

എല്ലാകാര്യത്തിലും പ്രത്യേകം ശ്രദ്ധിച്ചിരുന്നു .അവര്‍ ജോലിക്കുപോയി കഴിഞ്ഞാല്‍ അദ്ദേഹത്തിനു ബോറടിക്കാതിരിക്കാന്‍ ടിവി ;സി ഡി പ്ലയെര്‍

മലയാളം സിനിമാകളുടെ സിഡിഎല്ലാം കൈയെത്തും ദൂരത്ത് ഒരുക്കിവച്ചു .ആദ്യമാദ്യം ഈ ചെയ്ഞ്ജ് ഒരു രസമായി തോന്നി

പിന്നെ …പിന്നെ ഒരു ഉത്സാഹകുറവ്.അപ്പോള്‍ പിന്നെ പഴയ പഴയ

അനുഭവങ്ങളും അതുമായി ബന്ധപ്പെട്ട വ്യക്തികളും ഒക്കെ മറ നീക്കി

മനസ്സിലേക്കെത്തിനോക്കി .അവരെയൊക്കെ ഒന്ന് കാണാനും മിണ്ടാനും

ഉള്ള മോഹം അദമ്മ്യമായി .രാവിലെഅവര്‍ക്ക് പോകാനുള്ള തിരക്ക്

രാത്രി വന്നുകഴിഞ്ഞലോ പിന്നെ ഞാനോ വലുത് നീയോ വലുത് എന്ന

വടംവലി…..അതിനിടയില്‍ കിടന്നു പരമുപിള്ള പരുങ്ങി .ഒരു ദിവസം

പരമുപിള്ള പറഞ്ഞു ‘’നിങ്ങള്‍ക്കിടയില്‍ ഒരു കുഞ്ഞു വന്നാല്‍ ഈ

സൗന്ദര്യപിണക്കമെല്ലാം തീരും…..പിന്നെ ആ കുഞ്ഞാകുംനിങ്ങളുടെഎല്ലാം ‘’

അവന്‍ ദീന…ദീനമായഒരു ഭാവത്തോടെ അവളുടെ മുഖത്തേക്ക് നോക്കി .

ചൊടിച്ചുകൊണ്ടവള്‍ പറഞ്ഞു ‘’എന്‍റെയീ ജോലി തിരക്കിനിടയില്‍ പ

ത്തുമാസംചുമന്ന്…വയറും വലിച്ചു …വലിച്ചു കൊണ്ടുനടക്കാനും പിന്നെ

അതിനെ നോക്കി വളര്‍ത്താനും ഒന്നും എനിക്ക് പറ്റില്ല….എല്ലാവര്‍ക്കും ഓമനിക്കാനും കൊഞ്ചിക്കാനും ഒക്കെ എന്‍റെ…’’ റ്റെഡി ‘’ യുണ്ട് .അവള്‍

രോമകുപ്പായമണിഞ്ഞതു പോലെയുള്ള ഒരു ചെറിയ പട്ടിയെ എടുത്തുമ്മ വച്ചു.പരമുപിള്ളക്ക് ആകെ ഒരു ശൂന്യത .ശൂന്യമായ വീട്….ഒച്ചയും അനക്കവുമൊന്നും ഇല്ലാതെ….മിണ്ടാനും പറയാനും ആരും ഇല്ലാതെ …………

നാളെയെന്നകണക്കുകൂട്ടലുകളില്ലാതെ……മോഹങ്ങള്ക്കോഒന്നും ഒരര്‍ത്ഥവുമില്ലാതെ ……എല്ലാം അന്ന്യം നിന്നതുപോലെ ….വയ്യാ …അവളെ

പ്പോലെ നായകുട്ടിയെസ്നേഹിക്കാനും ലാളിക്കാനും ആവുന്നില്ല .ഈ

ശൂന്ന്യതയില്‍ നിന്നും പരിചിതമായ ശൂന്ന്യതയിലേക്ക്പോകാന്‍ വെമ്പി ..m

പരമുപില്ലയുടെ നിര്‍ബന്ധം സഹിക്കവയ്യാതായപ്പോള്‍ മകന്‍ മനസ്സില്ലാമനസ്സോടെഅച്ചനെ നാട്ടിലേക്കയച്ചു .’’ ഇവിടെ ….ഇവിടെ

മാവിലെറിയാന്‍വരുന്ന കുട്ടികളുടെ ശബ്ദം കേള്‍ക്കാം…..കുട്ടിയും കോലും

കളിക്കാന്‍വരുന്ന കുട്ടികളെ ക്കാണാ…..ഒരു ചെറ്യമിട്ടായി പൊതിയോ..

ഒരു ഉണ്ട ശര്‍ക്കരയോ കാണുമ്പോള്‍ കൈ നിട്ടിക്കൊണ്ടോടിവരുന്ന നിഷ്ക്കളങ്കരായകുട്ടികളെ ക്കാന്നാം….അവരില്‍ പിച്ച വയ്ക്കുന്നവനെ

എടുത്തു മടിയില്‍ വച്ചുലാളിക്കാം……ത ന്‍റെ വാര്‍ദ്ധക്ക്യം ധന്ന്യ മയതുപോ

ലെ ‘’ …

മ

m

Fond memories of my chhildhood [22]

 ‘’ Fond memories of my childhood ‘’ [22]

‘’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’

The school reopened and my brothers and sister went to school.During the day time I was left alone. So when our cook Kesavan went to the market in the morning ,he used to leave me at one of my ,aunty’s  house.There one of her sons were of my age and two other boys younger than me.We played  till evening .My uncle was an anchel inspector and two of his  peons were  at home helping household works like marketing ;keeping an eye on the children

when they play outside ,bringing home the files from his office and accompanying him with the bundle of files to the office…..like that. I remember one Mallan he was in charge of the children.His house was

Some three to four kilo metrers away and he used to go home by 6..6.30 pm

 My aunty used to ask him to leave me at my home on his way  home but I was unwilling to go back.Then I promised that I would not  cry.At night

when everybody went to sleep I used to cry ,saying that I wanted to see my mum.

Then the cook Neelanden and the other peon Raghavan Pillai used to carry me in turns, on their shoulders to bring me back to my home. In those days  there were street lights only here and there.The next house belonged to a very famous Dr.and his wife. She was my aunty’s classmate. It was rented out to

a very big exporter.They had very big ferosius dogs .By 8,o clock they were let free and roaming around over the compound wall growling barking and jumping.I was so scared of the dogs and so I  closed my eyes while we pass that area.That time I was six years old and after  some nine years passed by I came to that very same house as  daughter in law of my aunty’s friend and the Dr.

‘’shakunthalam''’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’

’’ ആകാശത്തിലെ പറവകള്‍ ‘’[ഇരുപത്തി രണ്ട്’’]

‘’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’

കറിയാച്ചന്‍ തോളത്തുകിടന്ന ചുട്ടിതോര്‍ത്തെടുത്ത് ഒന്നുകുടഞ്ഞ്തല

യില്‍ ഒരു കെട്ടുംകെട്ടി അവറാന്‍റെചായക്കടയുടെമുന്നിലിട്ട ബഞ്ചില്‍ തല ഉയര്‍ത്തിയിരുന്നു ….മകന്‍റെകത്തുംഫോട്ടോകളുംപോക്കറ്റിലിട്ടുകൊണ്ട്…ഗോപാല പിള്ളയും വ്ര്‍ക്കിച്ചേട്ടനും പാച്ചന്‍പിള്ളയും‘ഒക്കെ വരുന്നതും

കാത്ത്.എന്നും അവിടെ ഒരു അന്‍ഞ്ച്രഞ്ച്രരമണിയാകുമ്പോഴേക്കും

ഒരു സഭ കൂടലുണ്ട്.നാട്ടുകാര്യങ്ങളും വീട്ടുകാര്യങ്ങളുംലോക കാര്യങ്ങളും എല്ലാം അവിടെ ചര്‍ച്ച ചെയ്യപ്പെടും .

അങ്ങ് ദൂരെ ഒരു നിഴലുപോലെപാച്ചുപിള്ള കുന്നിറങ്ങി വരുന്നു

ഒറ്റയടിപാതകള്‍കൂടിചെരുന്നിടത്തുനിന്ന് ഒന്നു കൂകിവിളിച്ചു.മറു

തലക്കല്‍ നിന്നും മറുവിളി കൂകി .അതുലഷ്മണനാണു.കറിയാച്ചന്‍

അവരിങ്ങേത്ത്തുംബോഴത്തേക്കുംഒന്നു കുടഞ്ഞ് നിവര്‍ന്നിരുന്നു .

മുഖത്ത് വെള്ളത്തുള്ളികള്‍ വിഴുന്നു…വെള്ളംവീണ്ടുംശക്തിയായി

വീണപ്പോള്‍കറിയാച്ചാന്‍കാലന്‍ കുടയെടുത്ത് നിവര്‍ത്തി .പിന്നെയും വെള്ളത്തുള്ളികള്‍……കണ്ണുകള്‍ ചിമ്മി ചിമ്മി തുറന്നുപോയി ….അന്ധാളിപ്പോടെ മകന്‍റെമുഖം ‘’ അപ്പച്ചാ…അപ്പച്ചാ…ഇതെന്നാ പറ്റി…’’?അവന്‍റെപിന്നില്‍ നിഴലുപോലെ …..ഈഷ്യയോടെ മേഴ്സി

യുടെ മുഖം .’’ എന്നാ ..പറ്റാനാ…..ഇരുളും വെളിവുമില്ലതുള്ള ..

ഒറക്കം…വേറെ എന്നാപണി..’’കറിയാച്ചന്റെ ഉറക്കം തെളിയാന്‍ അതുമതിയായിരുന്നു….ശിങ്കപ്പോരിലേക്ക് അവള് കെട്ടിക്കൊണ്ടു വന്നതല്ല്യോ അവനേ……വീട്ടുപണി മുഴുവനുംചെയ്യുന്നതവനാ …

എനിക്ക് കൊച്ചിനെ നോട്ടം ….പിന്നെ ക്യു നിന്ന് പാലുമടിച്ചോണ്ട്

വരണം…മൂത്ത കൊച്ചിനെ കൊണ്ടുപോയി വണ്ടി കേറ്റി വിടണം

….വണ്ടി വരാവുമ്പോ ചെച്ച്ന്ന് കൂട്ടി ക്കൊണ്ട് വരണം .രാവിലേm

അവള് അവന്‍ തയ്യാറാക്കി വച്ചിരിക്ക്ക്കുന്നചോറ്റുപാത്രംഎടുത്തു

അവള്ടെ പൊങ്ങച്ച സഞ്ചിയില്‍വച്ച്;പോയ്ക്കാലും വച്ച് വരുംബോഴേക്കും അവന്‍ ജീവനും കൊണ്ടോടി എത്തും …കാറില്‍ അവളെ ഓഫീസില്‍

കൊണ്ട്ആക്കാന്‍ …പിന്നെ പൊടികൊച്ചിനെകൊണ്ടാക്കണം ,എന്നിട്ടുവേണം അവന്‍റെ ജോലി സ്ഥലത്തുപോകാന്‍. അവനു പണി ഒരു സര്‍വീസ്സസ്റ്റേഷനിലാ….ഇഗ്ലീഷില്‍പറയുംബം..കേള്‍ക്കാന്‍കൊള്ളാം…..കാറ്‌കഴുകലും തുടക്കലും മറ്റുമാപണി ….അവളേക്കായ്കൂടുതല്‌കാശവനുണ്ടാക്കിയാലും സ്റ്റാറ്റസ്സ് അവക്കല്ല്യോ …..

നേഴ്സല്ല്യോ …ജോലി സ്ഥിരതയും അവക്കല്ല്യോ ?പിന്നവളെ താങ്ങാതൊക്കുവോ….താനോ …താന്‍ ഇല നക്കി നായരുടെ ചിറിനക്കി നായര് …….കറിയാചെന്‍തന്നേഇരുന്നു ചിരിച്ചു . ഫോട്ടോയിലെ അവന്‍റെ

ഡ്രസ്സും പത്രാസുംകാറും ഈ വലിയ മാളികയും ഒക്കെ കണ്ടപ്പോള്‍ തോന്നി ഇവിടം സൊര്ഗ്ഗ്മാണെന്ന്..ഈ മാളികേല്‍ഇതുപോലെ എത്ര കുടുംബങ്ങള്.ണ്ട്.മുട്ടചിറയിലെ ഓല മേഞ്ഞ വിടുംഅവറാന്‍റെചായ പീ

ടികയുംമണ്ണ് പുരണ്ട ഒറ്റ മുണ്ടും കൈലിയും ഉടുത്തുപാടത്ത് പണിയെടുക്കുന്ന പണിയാളരെയുംഒക്കെ മറന്ന് എനിനെയും ശിങ്ക

പൂരിലെത്താന്‍മോഹിച്ച നിമിഷം മോന്‍റെവിളി വന്നു ‘’അപ്പച്ചനും അമ്മച്ചിയും ഇങ്ങുപോരെ …തനിയേഅവിടെ കിടക്കണ്ട…വയസായില്ലേ

….ഇനി ഞങ്ങളുടെ കൂടെ മതി ‘’.പിന്നൊന്നും ഓര്‍ത്തില്ല ….വീടുവിറ്റു..

പശൂനെ വിറ്റു…കോഴികളെ വിറ്റു…എല്ലാം വിറ്റകാശു ചില്ലി മാറാതെ

അവന്‍റെകയ്യില്‍ വച്ചുകൊടുക്കുമ്പോള്‍ മനസ്സ് നിറഞ്ഞു .അവന്‍ ഞങ്ങളെ

വിമാനത്തില്‍ഇങ്ങു കൊണ്ടുപോന്നു….പിന്നെ മറിയാമ്മക്ക് വീട്ടുപണി

….എനിക്ക് പുറംപണി .ഏറതാമസിയാതെ കര്‍ത്താവ്അവളേയങ്ങ് രക്ഷ

പ്പെടുത്തി …പാപിയായ ഞാന്‍ ഒറ്റയ്ക്കായി….നിന്നുതിരിയാന്‍ഇടമില്ലാത്ത

ഈ കുടുസ്സു മുറിയില്‍ ഞാനും കൊച്ചുമോനും അവളുടെ ഒരാങ്ങളയും

ഈ തിരക്കിനിടയിലും ഞാനേകനാണ്…..കണ്ണടഞ്ഞാല്‍പിന്നെ മുട്ടച്ചിറയില്‍

…വര്‍കകിച്ചന്‍റെ ,ഗോപാലപിള്ളയുടെ ,പാച്ചന്‍പിള്ളയുടെ,കൂടെ പാടത്തും

അവറാന്‍റെ ചായ പീടികയിലും …..അവരോടൊത്ത് ‘’…ഇനി എന്ന് ‘’എന്നോര്‍ക്കുമ്പോള്‍ ‘’j.കറിയാച്ചന്‍റെ

ചുണ്ടുകള്‍ താനറിയാതെ പാടി’’ ‘’ സമയമാം രെഥത്തില്‍ ഞാന്‍ ..സ്വര്‍

ഗ്ഗ യാത്ര ചെയ്യുന്നു ….എന്‍ സ്വദേശം കാണ്മതിന്നായ് തനിയേ പോകുന്നു .’’

‘’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’

‘’   Fond memories of my child hood ‘’[  21]

‘’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’

When we were in my home town my dad used to sit very late at night going through the office files and all. My brother sister and myself  used to sleep in the next room,   from there we could see dad doing his work.After finishing his work,he used to call us to share the wheat and milk porridge.After giving us he used to pour a little hardly a spoon in a broken plate and kept it at the corner of the table.Even when he opens the jar containing  the milk and wheat porridge;a

white lizard with big shining eyes used to come fore ward from behind the window; for a moment it remained there;and then come forward to the broken plate and drank the milk. That lizard was very fair and looked so fresh;

that through the skin we could see the egg inside it’s tummy.After some seventy years when I make horlicks for my husband and me everyday a black

lizard With red mouth used to come forward from under the plate racket .

When I poured a spoon of horlicks for the lizard I saw my dad in my mind.And     this black lizard  licked away some seventyfive years from my shoulders and

Took me to my child hood days.There was a flowering plant near our window  and we noticed  a tiny bird with a long and sharp beak fluttering around the plant

We started watching the bird.In the plant we saw a small nest big enough only up to our fist hanging  and the bird going round and round and getting inside the nest.We peeped through  and saw eggs inside the nest and the bird spreading it’s feathers and sitting on the eggs to hatch.Every day without touching the nest we peeped through the opening of the nest .Qne day we heard the soft and shril voices of the baby birds.When we peeped through we saw three four egg like baby-birds clinging together like  tiny balls.My brother and myself kept it as a secret for not disturbing them by anyone.

‘’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’

‘’ ആകാശത്തിലെ പറവകള്‍ ‘’ [പതിനോന്നു ] ‘’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’

[അവര്‍ വിതക്കുന്നില്ലാ,,,,,കൊയ്യുന്നില്ലാ,,,]

കയ്യോ വളരുന്നത്…കാലോ വളരുന്നത് എന്നുനോക്കി നോക്കി വളര്‍

ത്തിയ കുഞ്ഞുണ്ണി മാഷിന്‍റെമക്കള്‍ക്ക്‌ ഒരു വശം തളര്‍ന്നു കിടപ്പിലായ അച്ഛനെ ഒന്ന് വന്നു കാണാന്‍ രണ്ടുമാസം കാ ത്തിരിക്കേണ്ടിവന്നു .ബാങ്ക്ലൂരില്‍ വലിയ എന്‍ജിനീയറായ മകനും

അവന്‍റെഡാക്ടര്‍ആയഭാര്യക്കും പബ്ലിക്‌ സ്കൂളില്‍ പഠിക്കുന്ന മക്കള്‍ക്കും പിന്നെ എന്‍ജിയര്‍മാരായമകള്‍ക്കുംഅവളുടെ ഭര്‍

ത്താവിനും വലിയ വലിയ ഇംഗ്ലിഷ്സ്കൂളില്‍ പഠിക്കുന്ന അവരുടെ

മക്കള്‍ക്കും അവധി ഒത്തു കി ട്ടാന്‍രണ്ടു മാസം കാത്തിരിക്കേണ്ടി വന്നു .അവസാനം രണ്ടു കാര്‍കളും ഒപ്പം വന്നു മുറ്റത്തേക്ക്കയറി

നിന്നപ്പോഴത്തെക്ക് മകള്‍ ഡോര്‍ തുറന്നോടിവന്നച്ചനെകെട്ടിപിടിച്ചു കരഞ്ഞു ,,,പിന്നാലേമകനും ‘’എന്നാലും ഞങ്ങളുടെ അച്ചനെ ഇങ്ങിനെ കാണേണ്ടിവന്നൂലോ,,,’’മാഷ് സമാധാനിപ്പിച്ചു ‘’ ഇപ്പൊ

വടി പിടിച്ച്അമ്മയുടെ താങ്ങോടെയെങ്കിലുംഒരു വിധം നടക്കാറാ

യീ,,,ലോ,,ഒക്കെ ഭേദാവും’’. മക്കള്‍ക്കും മരുമക്കള്‍ക്കും പിന്നീടു

ള്ളദിവസങ്ങള്‍ തിരക്കിട്ടതായിരുന്നു ,വേഗം വിറ്റ്കാശാക്കാന്‍ പറ്റു

ന്ന രോടരുകിലുള്ള പറമ്പും കടമുറികളുംഒരു വശം തളര്‍ന്ന അച്ഛനുംമകന് ,,,വയ്യാവേലി പിടിച്ച കാവും കളരിയും ഇരിക്കുന്ന

വിശാലമായ പറമ്പും തറവാടുംഅമ്മയും  മകള്‍ക്ക്.അവശനായ അച്ഛന്‍റെഅഭിപ്രായമൊന്നും ചോദിച്ച് അദ്ദേഹത്തെബുദ്ധിമുട്ടിക്കേ ണ്ടകാര്യമുണ്ടെന്നവര്‍ക്ക്തോന്നിയില്ല .ഒരുദിവസം രജിസ്ട്രാരെവീ

ട്ടില്‍വരുത്തിഅച്ഛന്‍റെ വിരലടയാളം പതിപ്പിക്കുമ്പോഴാണ് മാഷ് അറിയുന്നത് മക്കള്‍ സ്വത്തു പങ്കുവച്ചുകഴിഞ്ഞു എന്ന്.ജീവച്ചവം

പോലെ ഇരിക്കുന്ന മാഷിനോട് ദേവകിപറഞ്ഞു,,’’ അവരെന്താച്ചാല്‍

ചെയ്തോട്ടെ ,,,നമുക്കിനി എന്താ വേണ്ടത് ?അത് അവരുനോക്കിക്കോളും,,’’മാഷിന്‍റെകുഴഞ്ഞ നാവില്‍നിന്നും വീണതെ

ന്താണെന്നുദേവകിക്കുംമനസിലായില്ല.രാത്രി മുഴുവനും തട്ടലും മുട്ടലും തേവന്‍റെയും തേവിയുടെയുംഅടക്കിപിടിച്ച ശബ്ദവും കേട്ടു

തറ വെട്ടം വീഴും മുമ്പേ കാറുകള്‍ രണ്ടുംപൂമുഖത്തോട് ചേര്‍ത്തു

നിര്‍ത്തി ,മകനും മകളും കൂടെ അച്ഛനെ താങ്ങിപ്പിടിച്ച്കാറിലേ

ക്ക് കയറ്റുമ്പോള്‍ ദേവകിയും ചെന്നു,,,മാഷിന്‍റെ പിന്നാലേ,,,അപ്പോള്‍ മകള്‍ പറഞ്ഞു ‘’ അമ്മ ഞങ്ങളുടെ കൂടെയല്ലേ ,,,ആകാറിലാണുകയറേണ്ടത് ‘’മാഷ്‌അവ്യക്തമായിപറഞ്ഞതൊന്നും

ആരും കേട്ടതുതന്നെയില്ല,,,ദേവകിയുടെ നാവടഞ്ഞുപോയി .രണ്ടാം

മുണ്ടിന്‍റെ കോന്തലകൊണ്ട്‌വയപോത്തി വിങ്ങുന്ന ദേവകിയെ മകള്‍

പൊതിഞ്ഞു പിടിച്ച് അവരുടെ കാറില്‍ കയറ്റി .സ്വത്തും മുതലും

പങ്കു വച്ചപ്പോള്‍ അവര്‍ തങ്ങളെയുംപങ്കു വച്ചു എന്നറിഞ്ഞ നിമിഷം മാഷിന്‍റെ ഒരു വശം തളര്‍ന്നിട്ടും തളരാതിരുന്ന മനസ്സ്

തളര്‍ന്നുപോയി .മാഷിന്‍റെ ശബ്ദംകേട്ട മാത്രയില്‍ പൂവാലി കരഞ്ഞു

കൂടെ കിടാവും,തേവനുംതേവിയുംകാറിന്‍റെ ഇരു പുറവും നിന്ന്

തേങ്ങലടക്കി .’’ തംബ്രാ ,,,പോയി സോകമായി ,,,വരണം ,,തമ്ബ്രാ’’

മാഷിന് ശബ്ദം പുറത്തേക്കു വന്നില്ലാ .മകളുടെ കാര്‍ ദേവകിയെയുംകൊണ്ട് പാഞ്ഞു പോകുന്നത് പിന്നാലേപായുന്ന മകന്‍റെകാറിലിരുന്നു മാഷ് കണ്ണുനീരിനിടയിലൂടെ കണ്ടു .പിന്നെ അതെപ്പോഴോ ദൃഷ്ടിയില്‍ നിന്നും മഞ്ഞു പോയി .രാത്രിയുടെ ഏതോ ഒരു യാമത്തില്‍ ബാങ്ക്ലൂരില്‍ എത്തുമ്പോള്‍ മാഷ് തീര്‍ത്തും

അവശനായിരുന്നു ,ഒരു കസേരയിലിരുത്തിമുന്നു നാലുപേര്‍ ചുമന്ന്‌

മുകളില്‍ മാഷിനായി ഒരുക്കിയിട്ടിരുന്ന മുറിയില്‍ കൊണ്ടെത്തിച്ചു .ഉള്ളില്‍ പതഞ്ഞു പൊങ്ങുന്ന അരിശം ,,,,,മുന്നില്‍

കൊണ്ടുവയ്ക്കുന്നതെല്ലാം തട്ടി തെറുപ്പിച്ചു ,,,,ജലപാനം പോലും

ചെയ്യാതെ കിടന്നപ്പോള്‍ മരുമകള്‍ പറഞ്ഞു ‘’ ഇനി ,,ഇതുശരി യാകില്ല,,,ആസ്പത്രിയിലാക്കാം,,,ഞാനുണ്ടല്ലോ അവിടെ എപ്പോഴും’’

അങ്ങിനെ മാഷിനെ ആസ്പത്രി യിലാക്കി ,മകളുടെ കൂടെ പോയ ദേവകി പല വട്ടം പറഞ്ഞു ‘’നമുക്ക് ഒന്നുപോയി അച്ഛനെ കണ്ടു വരാം….ഡാക്ടര്‍ കൂടെയുള്ളതുകൊണ്ട്അപ്പപ്പോള്‍ വേണ്ട മരുന്നും

ചികിത്സയും ഒക്കെ കിട്ടുമല്ലോ,,,പ്പോ കുറച്ചുകൂടി ഭേദായി ട്ടുണ്ടാവും ‘’ പോകാം ,,പോകാം എന്നുപറഞ്ഞതല്ലാതെ അവര്‍ പോയില്ല .ആസ്പത്രിയിലെ ഒരു വലിയ ഹാളില്‍ നിരത്തിയിട്ട ക

ട്ടിലുകളില്‍ ഒന്നില്‍ മാഷിന് ഇടം കിട്ടി ,ലോഷന്‍റെയുംമരുന്നിന്‍റെയും

മണംപേറിക്കൊണ്ട് ജനാലയിലൂടെ ഒഴുകി എത്തുന്ന കാറ്റില്‍മാഷ്

പുന്നെല്ലിന്‍റെയുംകാട്ടുപൂക്കളുടേയുംമണംആസ്വദിച്ചു,,,കോണ്‍ക്രീറ്റു

സൗധങ്ങള്‍ക്ക്പകരം പച്ച വിരിച്ച വയലേലകളും അങ്ങുദൂരെ പാടത്ത് പണിയെടുത്തു നില്‍ക്കുന്ന തെവനേയുംതേവിയെയും ക

ണ്ടു,,,,മരുന്ന് കുത്തിവയ്ക്കാനും ശുശ്രൂഷിക്കാനും വരുന്ന നേഴ്സു

മാരില്‍ ദേവകിയെ കണ്ടു,,,സംത്രിപ്ത്തിയോടെ ആ കന്നുകളടഞ്ഞു.

എന്നെന്നേക്കുമായി ,മകളും മകനും കൂടി ദേവകിയെ പൊതിഞ്ഞു

പിടിച്ചു കൊണ്ടുവന്ന് കത്തിച്ചുവച്ചനിലവിളക്കിനുതാഴെ വെള്ളപുതച്ചു കിടക്കുന്ന മാഷിനെ കാണിച്ചു കൊടുത്തു .പൂക്കിലപോലെ വിറച്ചു കോണ്ടലമുറയിട്ടദേവകിയോടവര്‍പറഞ്ഞു

‘’ അമ്മ കരയല്ലേ ,,,,നമുക്കിത്രയെ വിധിചിട്ടുള്ള്‌ുഎന്നു സമാധാനി

ക്കൂ ‘’,,’’സമാധാനമായി മക്കളേ,,,,എന്നാലും ‘’അവര്‍ക്ക് ആ വാക്യം

മുഴുമിക്കാനായില്ലാ’’.

‘’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’ ‘’     ‘‘

''' Fond memories of my child hood '' [ 20 ]

‘’ Fond memories of my child hood ‘’ [ 20 ]

‘’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’

Whenever I went to the backyard to play, my look  went to the  corner of the yard, even

without my knowledge ,where Ammu aunty was buried, and I felt her closeness and her image in my heart of hearts grew clearer and clearer.Though Baby aunty was here I did not feel any closeness ,as she was very  

strict.I was a little scared of her.Years ago when we were in Quilon ,at  our

family house ,I was the pet of Ammu aunty.Every afternoon ,after lunch Ammu aunty and Baby aunty used to go to  their room for a cat nap.  There were two

cots on either sides of the room  and I used to lie down with Ammu aunty.  

There  was an attached bathroom  ,and I noticed these two sisters, going to the bathroom often. Once when I felt like passing urine, I went inside the bathroom

And closed the door as they did.I saw an earthenware water pot [kooja ]

on one corner.When I opened the lid there was water inside.I was under the 

impression, that the pot was kept there, to pass urine in it .I passed urine in that pot, and placed back the lid.  I heard them   complaining to the maid servant for not cleaning the pot properly that there was a foul smell in the water.Once

when I went to the bathroom, Baby aunty out of curiousity peeped through the door and found that I was urinating  in the pot.That was why the water got a foul smell.For the past two or three days both the sisters were drinking water plus urine from the pot.Baby aunty scolded me and Ammu aunty came to my help.She said ‘’after all she is child of four year….she did it because of ignorance and innocence….Now she knows that it is drinking water…here after

She will not do such a thing.’’ Ammu aunty was so nice ….she never scolded me

….always pampered me ….loved me .In my dreams she used to appear with a loving smile.

‘’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’

'' Fond memories of my childhood '' [ 19 ]

‘’ Fond memories of my childhood ‘’ [ 19 ]

‘’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’

Including the  Dr’s children  we were seven,four boys and three girls ,we played in the backyard of our house; plucked guava  and other fruits and enjoyed ourselves.

Neither war nor the freedom  movement affected us in anyway.

.We enjoyed the food Bajra puttu ;wheat dosa ;tapioca with fish curry;,,,,every day there would be one new food items.Often the schools were closed for a few days and when opened.Processions , meetings and lathi charges were a usual thing.On the other side ,the world war and the news of war victims and the bombing continued.

 .There was an open ground in front of our house, almost everyday there were meetings ;yelling out slogans….and all the meetings ended in a lathi charge.

Might be because of that we were shifted temporarly  to a house in Kalady.

A very small, thatched house….on the banks of Periyar…My eldest sister with her baby went to her husband’s house.A big shed was made in front of the house for the boys , uncles , and cook to sleep.Mummy and we girls used to sleep inside the house.Dad was very busy… everyday a jeep from the station came home to pick  him up and he came very late at night.The place was only 

Four miles away from Perumbavur.Any way I don't remember how long we

stayed there,  one or two months perhaps. One day we walked  across the river because at certain points the depth was only up to our knee .Sri Shankara temple was  just opposite to our house and we went there and worshipped. After a short stay there we came back to Perumbavur.

As time passed on, the news about the war  ;about the freedom movement

Student strike,and factory  workers strike and everything became a usual thing

and the people  got used to it.Only thing is that they  needed a news to talk about ,that was all. During this time one day an ambulance came home…Ammu aunty was brought inside the house in a stretcher…followed by  Baby aunty my youngest aunty ,My mum Baby aunty and all of them were weeping.I felt very sad to see Ammu aunty in that state.She was so thin only skin and born….her words were  very soft ….could not hear at all.We had to bend down to her mouth to hear.

Later on I came to know that she had T.B .In those days T.B was considered

as  fatal …as .no effective medicines and no specialists were there Day by day she went weak.My mum  Baby aunty and Madhavan uncle sat near her in turn through

out the day and night to nurse her.We children were not allowed to enter the room.A doctor used to come home often to give her the possible treatment.

One day she passed away.She was buried in the back yard of our house.One of my maternal cousins and myself did the rites.After Ammu aunty’s death

Baby aunty  never went to our family house at Quilon.She stayed with us for some  time and then with her elder sister Thankamma aunty in Cochin.

‘’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’

 ‘’ആകാശത്തിലെ പറവകള്‍ ‘’[  പത്ത് ][ten]

    ‘’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’

കൊച്ചറിയാമ്മയുടെ മനസ്സില്‍ സന്തോഷം പതഞ്ഞു പൊങ്ങി .ഈ പള്ളി യൊന്നു പിരിഞ്ഞെങ്കില്‍ കുഞ്ഞന്നാമ്മയുമായി ,പിന്നെ ചിന്നമ്മ ചേടുത്തിയുമായി..ഒക്കെ ഇതൊന്നുപങ്കുവെക്കാനുള്ള വെമ്പലിലാണവര്‍ .

പള്ളി പിരിഞ്ഞതും മൂന്നു കൂട്ടുകാരും ഒന്നിച്ചുകൂടി .കൊച്ചറിയാ

 മ്മപറഞ്ഞു ‘’ ദേ….ഇന്നലെ രാത്രി കുഞ്ഞുമോന്‍റെഒരു ഫോണ്‍ ‘അ

മ്മ്ച്ചിതയ്യാറായിക്കോ ..അമ്മച്ചിയുടെ വിസയും ടിക്കട്ടുമെല്ലാം റെഡി യിട്ടുണ്ട് ….ഇനി കുറച്ചുനാള്‍ഞങ്ങളുടെ കൂടെ ….പിന്നെ

ജോണിച്ചന്‍റെകൂടെ …അങ്ങിനെ ഒരു കറക്കം .എന്നും ആപട്ടിക്കാട്ടിലയിരുന്നല്ലോ.അപ്പച്ചന്‍ പോയതില്‍ പിന്നെ

ഒറ്റക്കും .ഇപ്പോള്‍ വയസ്സായി ..ഇനി മക്കളുടെകൂടെ …എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞു .അവന്‍റെകൂടെ ജോലിചെയ്യുന്ന ഒരാള്‍നാട്ടില്‍ വന്നിട്ടുണ്ട്

അവന്‍ എന്നെ പൊന്നുപോലെ അങ്ങ് കൊണ്ടെത്തിക്കും എന്നൊക്കെ പറഞ്ഞാഫോണ്‍.’’

കുഞ്ഞന്നാമ്മ മേക്കാമോതിരംഅണിഞ്ഞകാതുകള്‍ഇളക്കിക്കൊണ്ട് ..

മുറുക്കി ചുമപ്പിച്ചവായ തുറന്നു ചിരിച്ചു …ആത്മാര്‍ധമായി.

ചിന്നമ്മ ചേടത്തിയും മനസ്സ്തുറന്നുചിരിച്ചു…എന്നാലും ആ ചി

രിയില്‍ഒരു ശോകച്ചവി ;;.അവരുടെ മൂന്നു മക്കള്‍ അമേരിക്കയില്‍, mmഉണ്ടെങ്കിലും അവരുപയ്‌സാഅയച്ചുകൊടുക്കുന്നതല്ലാതെ ഒരിക്കല്‍

പോലും അമ്മച്ചി വരുന്നോ എന്നൊന്നു ചോദിചിട്ടില്ല.ഈ വിളക്കുപാ റയിലെപള്ളിയും പെരുന്നാളും  പിന്നെ ചന്തയും

തീര്‍ന്നു …ചിന്നമ്മചേടുത്തിയുടെ ലോകം ..അവരുമനസ്സിലോര്‍ത്തു ‘’അതിനും വേണം ഒരു പാക്യം …മക്കളുടെ പൊറുതികാണാനും .

…….ലോകം കാണാനും. ‘’ അങ്ങിനെ കൊച്ചറിയാമ്മ…ഒരു ദിവസം

പറന്നു ….മീനച്ചാറും…സമന്തിപ്പൊടിയും ….അവലൂസുപൊടിയും..

ചക്കവരട്ടിയതും ഒക്കെയായി .എയര്‍ പോര്‍ട്ടില്‍ കുഞ്ഞുമോനും

ജോണിച്ചനും..അവരുടെ പെബിളമാരുംകുഞ്ഞുങ്ങളും ഒക്കെ വന്നു

കൊച്ച്ചറിയാമ്മയെകൂട്ടാന്‍.,,,കുഞ്ഞുമോനും ജോനിച്ച്നും 

കൊച്ചറിയാമ്മയെ പൊതിഞ്ഞു പിടിച്ചു ,,,കൊച്ചറിയാമ്മ പറഞ്ഞു

‘’നിങ്ങളെന്താഅങ്ങ് മാറി നിക്കുന്നെ ,,,,ചേടത്തിയും,,,അനിയത്തിയും ,ഇങ്ങു ,,വാ മക്കളേ ‘’.കൊച്ചയാമ്മ അവരേകെട്ടിപിടിച്ചു ,,,കൊച്ചു മക്കളേകെട്ടിപിടിച്ചു ,,,ആകെ ഒരു ഉത്സവലഹരി,വലിയ ,,,വലിയ രണ്ടു കാറു കളിലയി അവര്‍ പോയി,.ആദ്യം ജോണിച്ചന്‍റെവീട്ടില്‍,,,

നാലുപാടും മാനംമുട്ടിനില്‍ക്കുന്ന കൂറ്റന്‍ കെട്ടിടങ്ങള്‍,,,പിന്നെ,,,പിന്നെ

കുഞ്ഞുമോനും സൂസനും അവരുടെ കുട്ടിയും കൊച്ച്ചറിയാമ്മയും കൂടെ അവരുടെ വീട്ടിലേക്കു പോയി .ഒരു മുറിയില്‍ കയറിനിന്ന്

ഒരു ബാട്ടനമര്‍ത്തിയപ്പോള്‍ആമുറി പൊങ്ങി,,പൊങ്ങി അങ്ങ് പോയി

അവരുടെ വീട്ടിലെത്തി .അന്ന് രാത്രിഅവര്‍ക്ക് ശിവരാത്രിയായിരുന്നു .കൊച്ചുവെളുപ്പാന്‍കാലത്താ അവരുറങ്ങാന്‍ കിടന്നത് ,ഉണര്‍ന്നു നോക്കുമ്പോള്‍ അവിടെയാരുമില്ല.മേശപുറത്ത്

രണ്ടുപേര്‍മൂന്നു പാത്രങ്ങള്‍അടച്ചുവച്ച്ചിട്ടുണ്ട് ,,,ഒരു കുറിപ്പും,,,

‘’അമ്മച്ചിഉറങ്ങിക്കോ..അവിടുത്തെയുംഇവിടുത്തെയുംസമയവ്യത്യാസംകൊണ്ട് ഉറക്കം ശരിയാകില്ല .അമ്മച്ചി യ്ക്ക് വേണ്ടതെല്ലാം

മേശപുറത്തുണ്ട് ‘’അവര്‍ പാത്രംതുറന്നു നോക്കി ,,,ഓട്ട്സുകാചിയത്

പിന്നെ മണ്ണിരകൂടി കിടക്കുന്നതുപോലെ ഒരു സാധനം ,,,പിന്നെ റൊട്ടി ..ജാം ,,എരിവും പുളിയും ഒന്നുമില്ലാത്ത ഒരു കറി..പഴങ്ങള്‍

ബട്ടര്‍ ഒരിത്തിരി പച്ചരി ചോറ് ,,ങ്ങാ,,,കൊല്ലാം,,അവരുമനസ്സിലോര്‍ത്തു ,,,,

ഇതൊക്കെ തിന്നിട്ടാ ,,ഇവിടുത്തുകാരുടെകണ്ണ്,,,പൂച്ച കണ്ണായതും

തലമുടി അപ്പൂപ്പന്‍ താടിപോലെഉംയായതുംശരീരംപൊള്ളലേറ്റുതൊലി യുരിഞ്ഞു പോയതുപോലത്തെ നിറമായതുമൊക്കെ .,അവര്‍ കുറച്ച്

ഓട്സ് എടുത്തു കുടിച്ചു .രണ്ടു കഷണം റൊട്ടിയും തിന്നു .പിന്നേ

യും ഉറങ്ങിപോയി .നാളുകള്‍ കഴിയവേ ഈ ഏകാന്തത ,,,ഈ ഒറ്റപെടല്‍ അസഹ്യമായി .അവര്‍ ശരീരംകൊണ്ട് അ മേരിക്കയിലും

മനസ്സുകൊണ്ട്പാറയിലുമായി.അവിടുത്തെ പള്ളി,,,,പള്ളി പിരിഞ്ഞു കഴിഞ്ഞുള്ള സൌഹൃദംപങ്കുവക്കല്‍,,,,കുഞ്ഞന്നാമ്മയുടെ തമാശകള്‍

ചിന്നമ്മചേട്ടത്തിയുടെ നാട്ടു വര്‍ത്തമാനങ്ങള്‍,,,,ഇതൊക്കെയൊന്ന്കേ

ള്‍ക്കാന്‍ കാത് കൊതിച്ചു.രാവിലെ ഇവിടെ ഒരു ഓട്ടംതുള്ളലാണ് .

സൂസി അടുക്കളയില്‍ ,,,അടുക്കലയല്ല,,,, കിച്ചനെറ്റ്‌,,,ങ്ങാ അവിടെ പിന്നെ കുഞ്ഞുമോന്‍ ഊണ് മുറിയിലും ,,,കിടക്കമുറിയിലും,,,തേക്കാലോ,,,പിടിക്കാലോ മോനെ ഒരുക്കാലോ

എനിക്കൊന്നും അറിയംമേലേ ,,,സൂസന്‍ ചടപടാന്ന് നാലഞ്ച് ചോറ്റുപാത്രോംബ്രകെഫാസ്ടുംമേശമേല്‍ നിരത്തിയിട്ട് ഒരോട്ടമാണ്

കിടക്കമുരിയിലേക്ക് .അപ്പോഴത്തേക്കുംകുഞ്ഞുമോന്‍ ,മോനെ ഉടുപ്പി

ടുവിച്ച്സ്കൂള്‍ ബാഗില്‍ എടുത്തുവച്ച്നിന്നും കൊണ്ട് ബ്രേക്ക്ഫാസ്റ്റ്,,,

[റൊട്ടിയാ,,,ഫാസ്റ്റു]കഴിച്ച്ചേര്ക്കനും എട്ത്തുകൊടുക്കും അവളുസ്പ്രിങ്ങ്പോലെ ഓടി വന്ന്ലഞ്ച് ബോക്സും എടുത്തു വച്ച്

ഒരോട്ടമാ.ഇനി ഈ ഓട്ടക്കാറെത്തുന്നത് മോന്‍ അഞ്ചു മണി ,,,സൂസി എട്ടുമണി ,,,കുഞ്ഞുമോന്‍ ഒന്‍പത്മണി .മോന് മലയാളം അറിഞ്ഞു

കൂടാ,,,എനിക്ക് ഇംഗ്ലിഷും.അവനും ഞാനും കൂടെ കഥകളിയാ,,,മുദ്ര

കാണിച്ച്.പിന്നെ പതുക്കെ പതുക്കെ ഞാനെല്ലാം പഠിച്ചു.തുണി വഷിഗ് മെഷിനിലിടാനുംഎടുക്കാനും കുക്കിംഗ്റേഞ്ചില്‍പാചകം ചെയ്യാനും വാക്ക്വവംക്ലീനര്‍കൊണ്ട് കാര്‍പെറ്റ്ക്ലീന്‍ ചെയ്യാനും മോപ്പ്

കൊണ്ട് തറ വൃത്തിയാക്കാനുംഎല്ലാം,,,,പുറത്തുപോയി ചെയ്യുന്നതോഴികെ എല്ലാം ഞാന്‍ തന്നെ ചെയ്യുന്നു,ഇനിഇപ്പോള്‍ പ്രസവ ശുശ്രൂഷയും കുഞ്ഞിനെനോട്ടവും കൂടിയാകുമ്പോള്‍ എല്ലാം പൂര്‍ത്തിയായി .പ്രസവം കഴിഞ്ഞാല്‍ കുഞ്ഞിനെ നോക്കാനാരേങ്കിലുംവേണമല്ലോ ,,,അവള്‍ക്ക് ജോലിക്കുപോകണമ

ല്ലോ,,,,അതിനു വേണ്ടിയാണിപ്പോള്‍…കുഞ്ഞുമോന്‍ എന്നെ ഇങ്ങോട്ട് കൊണ്ടന്നിരിക്കുന്നത്,നാട്ടിലെക്കാര്യം എന്തെങ്കിലും ചോദിക്കുകയോ പറയുകയോ ചെയ്യുംബോഴവന്‍റെശ്ബ്ദംകനക്കും.ഇരുട്ടുന്നു,,,വെളുക്കുന്നു,,,,മാസങ്ങളും വര്‍ഷങ്ങളും കടന്നുപോകുന്നു,,,,ഞാന്‍ വന്നതില്‍ പിന്നെ പെറ്റ

കുഞ്ഞ്സ്കൂളില്‍ പോകാന്‍ തുടങ്ങി,,,അപ്പോള്‍ വര്‍ഷങ്ങള്‍ മൂന്നെങ്കിലുംകഴിഞ്ഞിരിക്കും,

ഒരുദിവസം ജോണിച്ചന്‍ വന്നു കുഞ്ഞുമോനുമായി ഉച്ചത്തില്‍ സംസാരിക്കുന്നത് കേട്ടു…ഇംഗ്ലീഷിലാ…ഭാവഹാവാദികളില്‍ നിന്നും

മനസ്സിലായിഅവര്‍ വഴക്കിടുകയാണെന്ന്.ഇംഗ്ലീഷിലാ ണെങ്കിലും ഇടയ്ക്കിടെ അമ്മച്ചി എന്നുപറയുന്നതുകൊണ്ട്തന്നെ ചൊല്ലിയുള്ള വഴക്കാണെന്നു മനസ്സിലായി.പിന്നെ ജോണിച്ചന്‍ വന്നെന്നെ അവന്‍റെ

കാറില്‍കയറ്റിയപ്പോള്‍ മനസില്‍ചോദിച്ചു ‘’ എന്താ നിന്‍റെപെബ്ല പെ

റാറായോ ?’’എന്ന് ,അവിടെ ഒരിരട്ട കുഞ്ഞുങ്ങള്‍,,,,ഓടിനടക്കുന്ന പ്രായം,,,അവളുടെ അമ്മ ഏകാന്തതടവുകഴിഞ്ഞ്‌രക്ഷപെട്ടുപോയി ,

ആഒഴിവിലേ ക്കാണെന്നെനിയമിച്ചിരിക്കുന്നെ.,,രാത്രി എല്ലാം നിശബ്ദമാകുംബോള്‍പിന്നെ ഞാന്‍ എന്‍റെനാട്ടിലാണു,,,വിളക്കുപാ

റയില്‍ ,,,കുഞ്ഞന്നാമ്മയും ,,,ചിന്നമ്മചേടത്തിയും,,,പള്ളിമുറ്റവും

വെളുക്കുവോളവും ,രാവിലേഅലാറംകേള്‍ക്കുമ്പോള്‍ വിമാനത്തിനേ

ക്കാള്‍വേഗത്തിലാണുഞാന്‍ തിരിച്ചെത്തുന്നത്,,,,ഇവിടെ,,,,ഇങ്ങനെ എത്രനാള്‍,,,’’ കര്‍ത്താവേ ,,,എന്നെ നേ ര ത്തെ യങ്ങ് വിളിക്കേണ

മേ ‘’,അവര്‍ കുരിശു വരച്ചു ,

‘’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’’